Wanneer op vrijdag 19 oktober om 07.00 uur de bus vertrekt is iedereen nog in het ongewis. Mooi weer en een gezellige survival zijn op dat moment hoopvolle verwachtingen. En deze kwamen uit, waardoor de 14e PSK tot een van de betere toegeschreven kan worden. Een 'culture' survival met een knipoog naar Rotterdam als Europees Hoofdstad van het jaar 2001. Dit keer in en rondom het militaire kamp Vogelsang in het Eifelgebied van Duitsland. Een gebied waar stafkaarten niet helpen en wegen niet vanzelfsprekend zijn. Kortom
improviseren en 'van
geeigende paden (durven) afwijken'. Gebruik maken van je creativiteit en gevoel als beste raadgever! Een van de dagen is op onderstaande kaart aangegeven.
Vrijwel onmiddellijk na de start in het plaatsje Dedenborn liet de zon zich goed zien. Kennelijk iets te verblindend want na ongeveer anderhalve kilometer gleed een van de deelnemers ongelukkig uit en was het avontuur voor hem over. Voor zover teams daar overdag al niet een voorsprong op hadden, speelden we sávonds in het bosgebied van Vogelsang (A: eerste bivak) 'de kunst van het verdwijnen'. Volledig onzichtbaar opgaan in de natuur. Camoufleren, ingravan, in bomen klimmen, alles was geoorloofd, als men er maar voor zorgde dat ze tijdens 'de jacht' door de organisatie niet werden gevonden. Een team presteerde het door in de top van een levensgrote eik zich te verbergen. De tweede dag bestond uit abseilen van de toren van Vogelsang (C), een wateroversteek (B), een klimparcour in het oefendorp Wollseifen (E: zie onderstaande foto's). In de kerk van het dorpje moest een touwladder naar de top worden beklommen. Lijkt eenvoudig, maar o zo eng.
Vanauit de abseiltoren van Vogelsang, welke 40 meter hoog is, hadden de deelnemers voortreffelijk zicht over een groot deel van de Eifel. Menigeen met hoogtevrees werd door zeer ervaren kliminstructeurs naar beneden gepraat.
Een deelnemer met 14 jaar survivalervaring (Harry Stap, thans met pensioen) heeft het wel allemaal gezien. Onderaan de toren 'knapt hij een uiltje' met zijn schilderspalet aan zijn rugzak. Alle teams hebben in hun outfit rekening gehouden met het thema en een relatie gemaakt met 'kunst en kitsch'. Onderweg kregen de teams de gelegenheid een houtsnijwerk te maken: een 1 meter lange wandelstok. Dit leverde prachtige creaties op zoals bijvoorbeeld een gegraveerde en gekleurde wandelstok met de schedel van een everzwijn. Deze stok van Peter Venema (werkt thans in Irak als beveiliger) heeft nog enkele jaren in de tuin van Rob Klootwijk gestaan.
De derde dag had een cultureel tintje. De dag begon zonder bepakking maar wel met een 'knapzak' (zelfgemaakte rugzak). Met een appeltje en wat snoep gingen de teams op pad langs de 'culturele hoofdsteden van Europa'. Bijvoorbeeld speelden zij in Rotterdam het spel 'Ren je Rotterdam', moest een schilderij worden gemaakt in Parijs, paardendressur in Wenen, boetseren in Stockholm en natuurlijk de marathon met lange 4 persoons steps in Londen. Het was me het daagje wel.
De laatste loodjes tijdens dag 4. Een smerige lange tocht met een survivalrun door een rivier. Op het tandvlees kwam menigeen aan. En toen het laatste team bij het vallen van de nacht onder luid applaus werd binnengehaald kon het feest beginnen. Een avond vol met toneel, theater en muziek. Tijdens het theaterspel voerden de teams een sketch of een ander creatieve kunstuiting op. Dit leverde de laatste punten op. Na elke presentatie gaf een samengestelde 'kunst en kitsch commissie' een beoordeling van het voorgedragen stuk.
Voor sommigen was het wel wennen om op het podium te staan en iets in groepsverband voor te dragen. Maar toch ongelofelijk goed om te zien hoe creatief politiemensen kunnen zijn als het er echt om spant. De themaprijs en de PSK bokaal kwamen beide in handen van 'de Wageningetjes' ofwel 'de Kunstenmakers' van de Rivierpolitie.
Wanneer op vrijdag 19 oktober om 07.00 uur de bus vertrekt is iedereen nog in het ongewis. Mooi weer en een gezellige survival zijn op dat moment hoopvolle verwachtingen. En deze kwamen uit, waardoor de 14e PSK tot een van de betere toegeschreven kan worden. Een 'culture' survival met een knipoog naar Rotterdam als Europees Hoofdstad van het jaar 2001. Dit keer in en rondom het militaire kamp Vogelsang in het Eifelgebied van Duitsland. Een gebied waar stafkaarten niet helpen en wegen niet vanzelfsprekend zijn. Kortom improviseren en 'van geeigende paden (durven) afwijken'. Gebruik maken van je creativiteit en gevoel als beste raadgever! Een van de dagen is op onderstaande kaart aangegeven.
Vrijwel onmiddellijk na de start in het plaatsje Dedenborn liet de zon zich goed zien. Kennelijk iets te verblindend want na ongeveer anderhalve kilometer gleed een van de deelnemers ongelukkig uit en was het avontuur voor hem over. Voor zover teams daar overdag al niet een voorsprong op hadden, speelden we sávonds in het bosgebied van Vogelsang (A: eerste bivak) 'de kunst van het verdwijnen'. Volledig onzichtbaar opgaan in de natuur. Camoufleren, ingravan, in bomen klimmen, alles was geoorloofd, als men er maar voor zorgde dat ze tijdens 'de jacht' door de organisatie niet werden gevonden. Een team presteerde het door in de top van een levensgrote eik zich te verbergen. De tweede dag bestond uit abseilen van de toren van Vogelsang (C), een wateroversteek (B), een klimparcour in het oefendorp Wollseifen (E: zie onderstaande foto's). In de kerk van het dorpje moest een touwladder naar de top worden beklommen. Lijkt eenvoudig, maar o zo eng.
Vanauit de abseiltoren van Vogelsang, welke 40 meter hoog is, hadden de deelnemers voortreffelijk zicht over een groot deel van de Eifel. Menigeen met hoogtevrees werd door zeer ervaren kliminstructeurs naar beneden gepraat.
Een deelnemer met 14 jaar survivalervaring (Harry Stap, thans met pensioen) heeft het wel allemaal gezien. Onderaan de toren 'knapt hij een uiltje' met zijn schilderspalet aan zijn rugzak. Alle teams hebben in hun outfit rekening gehouden met het thema en een relatie gemaakt met 'kunst en kitsch'. Onderweg kregen de teams de gelegenheid een houtsnijwerk te maken: een 1 meter lange wandelstok. Dit leverde prachtige creaties op zoals bijvoorbeeld een gegraveerde en gekleurde wandelstok met de schedel van een everzwijn. Deze stok van Peter Venema (werkt thans in Irak als beveiliger) heeft nog enkele jaren in de tuin van Rob Klootwijk gestaan.
De derde dag had een cultureel tintje. De dag begon zonder bepakking maar wel met een 'knapzak' (zelfgemaakte rugzak). Met een appeltje en wat snoep gingen de teams op pad langs de 'culturele hoofdsteden van Europa'. Bijvoorbeeld speelden zij in Rotterdam het spel 'Ren je Rotterdam', moest een schilderij worden gemaakt in Parijs, paardendressur in Wenen, boetseren in Stockholm en natuurlijk de marathon met lange 4 persoons steps in Londen. Het was me het daagje wel.
De laatste loodjes tijdens dag 4. Een smerige lange tocht met een survivalrun door een rivier. Op het tandvlees kwam menigeen aan. En toen het laatste team bij het vallen van de nacht onder luid applaus werd binnengehaald kon het feest beginnen. Een avond vol met toneel, theater en muziek. Tijdens het theaterspel voerden de teams een sketch of een ander creatieve kunstuiting op. Dit leverde de laatste punten op. Na elke presentatie gaf een samengestelde 'kunst en kitsch commissie' een beoordeling van het voorgedragen stuk.
Voor sommigen was het wel wennen om op het podium te staan en iets in groepsverband voor te dragen. Maar toch ongelofelijk goed om te zien hoe creatief politiemensen kunnen zijn als het er echt om spant. De themaprijs en de PSK bokaal kwamen beide in handen van 'de Wageningetjes' ofwel 'de Kunstenmakers' van de Rivierpolitie.
No comments:
Post a Comment