Donderdagmiddag, half twee, locatie Boezembocht. Dertien teams van, over het algemeen, elk vier mensen staan volledig bepakt en bezakt klaar om af te reizen naar... Waar naartoe eigenlijk? Dit jaar is het de organisatie voor het eerst gelukt om de exacte locatie tot op het laatste moment geheim te houden. Uiteindelijk blijkt de omgeving van Montherme en Fumay in Noord Frankrijk het toneel van het survivalschouwspel te zijn. Een schitterende, heuvelachtige, bosrijke omgeving, met genoeg natuurlijke uitdagingen om een heel politiekorps enkele weken zoet te houden. Thema dit jaar vormen de dak- en thuislozen. gedurende de gehele survivaltocht loopt dit onderwerp als een rode draad door alles heen. Opdrachten, posten en outfits zijn gespitst op een dak - en thuisloos bestaan. Er wordt ditmaal samengewerkt met het Rotterdams Straatmagazine en met het uitzendbureau Topscore, dat speciaal voor dak- en thuislozen in het leven is geroepen. De derde dag van de vier dagen durende survival is op onderstaande kaart aangegeven. Voor overige routes zie de FSK in Fumay.
Nadat de toekomstige survivors zijn aangekomen op de plaats van bestemming, wordt hen een gezellige avond voorgespiegeld waarbij ze enkel regenkleding, een kompas en een hoofdlamp nodig hebben. De rugzakken mogen, voor het gemak, in de bus blijven.... Het draait erop uit, dat iedereen in die outfit in het bos mag overnachten, omdat het beloofde bivak met geen mogelijkheid te halen is. De mensen van Topscore, zelf jarenlang dakloos geweest, fouilleren de politiemensen op 'luxe artikelen' en reiken hun een dunne deken, een beetje erwtsensoep en een 'slaapdoos' uit. De toon voor de komende dagen is gezet... Kou, ontbering en met minimaal bezit overleven. Een gebruiksaanwijzing van de 'specialisten' hoe een slaapdoos te maken wordt met een brede glimlach uitgereikt. Ervaar zelf maar eens wat het is om 'niets' te hebben!
Vrijdag weet ieder team alsnog het bivak te bereiken waar de opdracht en een summiere kaart voor die dag worden uitgereikt. Een fotoroute met diverse posten onderweg. deze opdrachten varieren van proletarisch winkelen met een winkelwagen door de drassige bossen tot boomklimmen en het trekken van een terreinwagen. Bij iedere opdracht worden zogenaamde 'Rocks', kiezelsteentjes, die ook het betaalmiddel voor de rest van de survival zijn, verdiend. Gedurende de hele PSK kunnen de survivors met meegebrachte guldens Straatmagazins kopen waaruit vragen gesteld worden die, mits goed beantwoord, weer de nodige Rocks opbrengen.De zaterdag start met een bijzondere post. Tokkelen vanaf de rotsen van 'Roc Le Tour' over een afstand van ongeveer 150 meter het dal in en dat onder de omstandigheid van dichte mist. Van boven gezien weet je dus niet waar je precies 'in duikt'. Kijk zelf maar...
De opdrachten voor deze dag bestaan verder uit bergbeklimmen en een vlot bouwen. Helaas is het merendeel van de groepen te laat op post van het vlotten bouwen om nog de rivier op te kunnen. Ivm de enorme regenbuien van de laatste dagen, staat de rivier dermate hoog, dat het niet verantwoord is om de rivier in het donker af te varen. Twee teams die dat wel deden, kwamen om... O nee, sloegen om.
De zondag staat geheel in het teken van klimmen en dalen. Heuvel op, heuvel af, er wordt niet gekeken op een metertje meer of minder. Halverwege moet er tegen een rotswand worden opgelopen met als enige houvast een touw en een touwladder (kaart: A). Zeker na een stuk klimmen blijkt dit een behoorlijke aanslag op de beenspieren te zijn. Daarna gaat de tocht verder naar de top van deze prachtige berg, dat uitkijkt over het hele dal van Montherme. Dan de volgende opdracht: loop maar naar beneden en er is geen pad... Het wordt een steile maar prachtige afdaling. daarna mogen de survivors een eindje fietsen op dingen die de naam fiets al lang geleden hebben verspeeld, omdat ze van een dusdanige kwaliteit zijn dat ze de vuilstort niet halen. Er kan een aantal kwalitatief hoogwaardige onderdelen met Rocks worden bijgekocht om de vehikels te vervolmaken. Maar ja, zo gaat dat in het echte leven van daklozen ook. Na nog een touwladderklim kan er even worden uitgerust om een gedicht in elkaar te zetten met als thema dak- en thuislozen. Ten overstaan van andere groepen wordt op een rots per team het gedicht voorgedragen, terwijl de zon ondergaat... Dit leverde zeer creatieve resultaten op en bovenal een romantische sfeer.
De maandag wordt, na wederom een fikse klim, voornamelijk bepaald door een kanotocht. Sávonds, na het opzetten van het laatste bivak krijgen alle survivors in een grote (lekke) regentent (van Erno Hartsuiker... en dan weet je het wel) een heerlijke warme maaltijd voorgezet, vergezeld van een welverdiend biertje. De opbrengst van de verkochte Straatmagazines zal, in de vorm van een origineel cadeau, worden geschonken aan het Rotterdams Straatmagazine.
Zomaar twee gedichten, die het nut van survivalthema's duidelijk maken:
De morgen is gekomen. De nacht is heengegaan. Ik heb niets meer om van te dromen. Ik leid een uitzichtloos bestaan. Toch probeer ik iedere morgen. Zo goed als dat het gaat. Telkens weer te zorgen. Dat ik kan leven van de straat (Los Vagabundos: zie foto met dozen).
Als huisbezitter is het s'winters bij de kachel goed leven. Wij kunnen onze kinderen dagelijks eten en drinken geven. Je staat er dan niet bij stil, dat dak- en thuislozen dit moeten ontberen. Echter tijdens de politiesurvival hebben we veel van deze mensen kunnen leren. Geen geld, weinig eten en buiten slapen op de koude grond. We kunnen je zeggen dat niemand van ons dat echt prettig vond. Daarom willen we de daklozen graag steunen, zeker op financieel gebied. Dus mensen, als je langs de Straatkrant verkopers loopt, vergeet ze niet!!! Zelf kunnen we bijna alles kopen wat we ons wensen. Maar beseffen nu veel beter; dak- en thuislozen zijn ook mensen (Heijho-team).
No comments:
Post a Comment